Rotterdammers willen Albayrak
Nebahat Albayrak moet de nieuwe burgemeester van Rotterdam worden. Dat is de verrassende uitkomst van het Rotterdamse burgemeestersreferendum, georganiseerd door AD Rotterdams Dagblad.
Ruim 12.500 inwoners van de Maasstad brachten hun stem uit. Tientallen verslaggevers van de krant en ruim honderd vrijwilligers waren woensdag de hele dag in touw om Rotterdammers te laten stemmen. De inwoners konden hun favoriet kiezen uit acht kandidaten, die in politieke kringen worden genoemd als kanshebber om binnenkort Ivo Opstelten op te volgen als burgervader.
De kandidaten in het referendum waren behalve de genoemde drie: Geert Dales, Steven van Eijck, Hans de Boer, Robin Linschoten en Lodewijk de Waal. AD Rotterdams Dagblad besloot het referendum te organiseren, nadat de gemeenteraad had besloten dat de verkiezing van de nieuwe burgemeester niet via een officieel referendum plaatsvindt.
Het AD suggereert dat dit een referendum is. Dat is het natuurlijk niet zo als niet elke inwoner van Rotterdam formeel een oproep heeft gehad om zijn stem uit te brengen.
De kop van het artikel suggereert dat dit onderzoek representatief is. Ook de hoofdredacteur zei op de radio (NOS Journaal) dat het een representatief onderzoek was omdat mensen uit alle wijken hebben meegedaan. Maar helaas is het geen representatief onderzoek. De opzet en uitvoering rammelen, methodologisch gezien, aan alle kanten.
Als we de berichten van de krant mogen geloven, zijn tientallen verslaggevers en honderd vrijwilligers de straat op gegaan om de mensen te laten stemmen. Dat betekent dat alleen mensen ‘op straat’ aan het onderzoek konden meedoen. Het is ook nog maat de vraag of niet-lezers van het AD voldoende op de hoogte waren van deze actie. Ook niet-Rotterdammers konden hun stem uitbrengen. En er was niets dat mensen weerhield om meerdere malen hun stem te brengen.
Dit onderzoek was een typisch voorbeeld van zelf-selectie. De onderzoeker heeft dan geen enkele invloed op het selectiemechanisme van de steekproef. De steekproeftheorie leert dat je bij dit soort onderzoek een groot risico loopt een verkeerde conclusie te trekken.
Op filmbeelden van het AD blijkt dat de interviewers meekijken bij het invullen van de formulieren. Er is dus geen enkele sprake van privacy geweest. In dit soort situaties aarzelen mensen vaak om hun mening te geven. In plaats daarvan geven ze sociaal-wenselijke antwoorden.
Samenvattend: dit is geen representatief onderzoek en de kop ‘Rotterdammers willen Albayrak’ dekt de lading niet.
