Spannende verkiezingen in Ierland
Op zaterdag 8 februari waren er verkiezingen in Ierland. In de peilingen leek het een nek-aan-nekrace tussen drie partijen: Fine Gael, Fianna Fáil en Sinn Féin. In de exitpoll was het verschil tussen deze drie partijen niet meer dan 0,2%. Hoe goed waren al die voorspellingen nu? Dat kunnen we zien als we ze vergelijken met de werkelijke uitslag.
De tabel hieronder bevat de laatste prognoses van de peilers in de periode vlak voor de dag van de verkiezingen. Alleen de gegevens van de belangrijkste partijen zijn opgenomen.
Bij alle peilers is de omvang van de steekproef net boven de 1000. Dat is geen toeval, want hiermee voldoende ze aan een richtlijn van de Association of Irish Market Research Organisations (AIMRO). Die richtlijn zegt: “The minimum sample size for a national published opinion poll should be 1,000 respondents”. Daarmee vermijd je dat peilingen te klein zijn, en dus dat onzekerheidsmarges te groot zijn.
Op het eerste gezicht zien veel prognoses er goed goed. Dat geldt bijvoorbeeld voor Ipsos MRBI en Red C. Maar er zijn ook afwijkingen. Zo zit Ireland Thinks er bij Fiánna Fail en Sinn Féin behoorlijk naast (4.8 resp. 4.5 procentpunten).
De peilers gebruiken verschillende methoden van dataverzameling. Ireland Thinks en Red C deden een telefonische peiling. Ipsos MRBI deed het face-to-face (F2F) en Survation deed een online peiling. Bij de vorige verkiezingen waren er nog geen online-peilingen. De internet-dekking was daarvoor toen nog niet groot genoeg (85%). Ondertussen ligt dit percentage boven de 90%, zodat het risico van grote vertekeningen verminderd is. Merk op dat in Nederland alle grote peilers online peilingen gebruiken. Dat kan omdat de internet-dekking 98% is.
Bij telefonische peilingen is de respons is tegenwoordig heel laag (soms zelfs onder de 10%). Je vraagt je af hoe groot de vertekening bij dit soort peilingen kan zijn. Helaas melden beide peilers niet hoe laag de response is bij de Ierse peilingen.
Net zoals de Nederlandse online peilers, werkt ook Survation met een online panel. Daaruit wordt de steekproeven getrokken. Het is helaas niet duidelijk hoe die panels tot stand zijn gekomen. Volgens de AAPOR Code of Ethics zou dit wel moeten. Door deze onduidelijkheid moet je je soms afvragen of deze panels wel representatief zijn.
Voor enkele partijen kijken we wat meer in detail naar de prognoses. Dat zijn Fine Gael, Fianna Fáil, Sinn Féin en de Green Party. Voor elke partij hebben we een dotplot gemaakt waarin we de prognoses vergelijken met de werkelijke uitslag. Ook maken we de onzekerheidsmarges zichtbaar. Daarbij veronderstellen we dat er sprake is van aselecte steekproeven.
De horizontale stippellijnen geven de verschillende peilers aan. De blauwe stippen zijn de prognoses van de peilers. De blauwe lijnstukken zijn verkregen door de onzekerheidsmarge op te tellen bij dan wel af te trekken van de prognose. Het zijn dus betrouwbaarheidsintervallen.
Valt een prognose binnen de onzekerheidsmarge, dan kunnen we dit een goede prognose noemen. Valt een prognose buiten de onzekerheidsmarge, dan moeten we concluderen dat prognose significant afwijkt van de echte uitslag. Dit is dus een slechte prognose. Uit de grafiek hierboven blijkt data alle prognoses van Ipsos MRBI en Red C binnen de onzekerheidsmarges liggen. Deze peilers hebben het dus goed gedaan. Bij Ireland Thinks is het wat minder: drie van de vier prognoses hebben significante afwijkingen. Ook Survation lijkt het wat minder goed te doen. We moeten concluderen dat de Ierse peilers wat wisselend hebben gepresteerd.
